Najlepsza wiedza, wysoka średnia, „zakuwanie po nocach” i piątka z obrony nie wystarczą do tego, by być dobrym lekarzem. Przysięga Hipokratesa składana podczas rozpoczęcia studiów nie powinna być jedynie niewiele znaczącymi słowami, lecz rzeczywistym poczuciem odpowiedzialności za zdrowie i życie innych oraz chęcią niesienia pomocy. Medycynę po prostu trzeba czuć - empatia, troska, życzliwość i przede wszystkim świadomość tego, jak ważne jest zdrowie i życie każdego człowieka, to podstawowe cechy, jakie powinien posiadać student medycyny – student jednego z najtrudniejszych i najbardziej wymagających kierunków studiów. Trud wieloletniej nauki, ciągłe doskonalenie, kursy, seminaria i konferencje, nieprzespane noce, obciążające psychicznie dyżury w szpitalu, trudne przypadki... to wszystko odchodzi w zapomnienie, jeśli lekarz ma poczucie spełnienia w tym co robi; dla lekarza nie ma nic bardziej wartościowego niż zdrowie i szczęście jego pacjenta.

Charakterystyka kierunku

Studia medyczne pozwalają zdobyć kwalifikacje do udzielania świadczeń zdrowotnych: udzielania porad lekarskich, badania, leczenia, rehabilitacji, wystawiania recept i orzeczeń oraz przeprowadzania procesu leczenia specjalistycznego. Studia medyczne trwają sześć lat, po których zdobywa się tytuł zawodowy lekarza. Następnie należy odbyć obowiązkowy 13-miesięczny lekarski staż podyplomowy zakończony Lekarskim Egzaminem Państwowym, który jest faktycznym potwierdzeniem kwalifikacji zawodowych i uprawnia do wykonywania zawodu lekarza (od niedawna do egzaminu można przystąpić wcześniej niż po okresie trzynastomiesięcznego stażu). Do momentu zdania LEP absolwent medycyny posiada ograniczone prawo wykonywania zawodu (nie wystawia recept i orzeczeń, nie prowadzi procesu leczenia). Kolejnym krokiem na drodze zawodowej lekarza są specjalizacje I i II stopnia. W ciągu pierwszych lat nauki studenci zgłębiają przede wszystkim wiedzę teoretyczną. Na pierwszym i drugim roku studiów wśród przedmiotów wykładowych znajdują się między innymi anatomia, biologia medyczna, chemia, histologia, socjologia, pierwsza pomoc, biochemia, fizjologia, biofizyka oraz język obcy. W kolejnych latach nauki pojawia się więcej zajęć praktycznych m.in. w laboratorium oraz pierwsze kontakty z pacjentami (np. praktyki w przychodni), dochodzą także kolejne przedmioty związane z medycyną oraz zagadnienia z zakresu właściwej komunikacji z pacjentami, zarządzania i organizacji pracy. Studenci medycyny mają do wyboru wiele specjalizacji, od których zależą przedmioty wykładane w kolejnych latach studiów, np.: medycyna nuklearna, medycyna ratunkowa, medycyna katastrof, patomorfologia, patofizjologia, immunologia, genetyka kliniczna, farmakologia i toksykologia, higiena i epidemiologia, diagnostyka laboratoryjna, zdrowie publiczne, pediatria, choroby wewnętrzne, chirurgia, ginekologia i położnictwo, neurologia i neurochirurgia, otolaryngologia, okulistyka, dermatologia i wenerologia, psychiatria, choroby zakaźne, ortopedia, radiologia, anestezjologia i intensywna terapia, onkologia, medycyna sądowa i prawo, medycyna rodzinna oraz rehabilitacja. W opiniach wielu studentów medycyny pierwsze dwa lata nauki stanowią najcięższy okres w ciągu studiów i bynajmniej nie chodzi tu wyłącznie o ilość nauki. Pierwsze lata studiów medycznych to również czas na zastanowienie się – próba odpowiedzi na pytanie, czy medycyna jest na pewno tym, co chce się w życiu robić. Zdarza się, że maturzysta decyduje się na studia medyczne z uwagi na rodzinną tradycję albo wręcz pod presją rodziców; tak samo jak prawo, taki i medycyna od lat należy do kierunków najbardziej poważanych, których ukończenie w zamyśle gwarantuje stabilizację finansową i prestiż społeczny. Jeśli jednak ktoś źle się czuję na tych studiach albo nie jest psychicznie odporny na widok krwi czy strzykawki... warto przemyśleć, czy medycyna jest na pewno właściwym wyborem.

Perspektywy zawodowe

Absolwenci studiów medycznych po odbyciu sześcioletniej nauki i zdaniu Lekarskiego Egzaminu Państwowego znajdą pracę w publicznych i niepublicznych zakładach opieki zdrowotnej (przychodnie, szpitale, oddziały ratunkowe, kliniki prywatne, sanatoria etc.), ośrodkach badawczych, stacjach sanitarno-epidemiologicznych, poradniach lub instytucjach zajmujących się upowszechnianiem edukacji prozdrowotnej. Zawsze można też rozpatrzyć kwestię założenia własnej działalności gospodarczej, która jednakże w przypadku gabinetów lekarskich wymaga zdobycia wielu certyfikatów uprawniających i pozwoleń na świadczenie usług medycznych, a przede wszystkim środków na odpowiednie wyposażenie gabinetu. Fakt przynależności Polski do Unii Europejskiej otwiera też bramy do pracy poza granicami Polski, a na ten krok, z racji wysokich zarobków i prestiżu, decyduje się coraz więcej absolwentów medycyny.

Sprawdź naszą ofertę :

Prace licencjackie - medycyna

Prace magisterskie - medycyna